Εικονογράφηση εξωφύλλου: Θέντα Μιμηλάκη

Εκδόσεις Πατάκη: Μάρτης 2021

Σκοτάδι κλειστοφοβικό. Τρόµος. Τα πόδια µου µέσα στην κόκκινη πηχτή επιφάνεια. Προσπαθούσα να τα µετακινήσω, να κολυµπήσω, να κινήσω τα άκρα µου µε γρήγορες βιαστικές κινήσεις, απεγνωσµένες. Βρισκόµουν στο ίδιο σηµείο ακριβώς, το κόκκινο υγρό ήταν πηχτό, ήταν αδύνατο να προχωρήσω. Βούλιαζα. Ήταν αδύνατο να αναπνεύσω, αδύνατο να ζήσω. Σ’ αυτόν τον πηχτό αιµάτινο ποταµό της ζωής µου το µόνο που µπορούσα να κάνω ήταν να βουλιάζω.

Η Αµαλία ακροβατεί ανάµεσα στα οχτώ και τα δεκάξι της χρόνια. Επιστρέφει τελετουργικά και αναπόφευκτα στον τρόµο εκείνης της µέρας, εκείνης της πράξης. Σαν την ηρωίδα του µύθου, την καταπίνει σιγά σιγά το µαύρο σκοτάδι του Άδη. Μέχρι που στη ζωή της θα µπει ένα µικρό αγόρι µε στρογγυλά µάγουλα και θλιµµένα µάτια, ο Ορφέας.

Ένα ταξίδι στα δύσβατα της ψυχής και στην υπέρτατη παραβίασή της, στην αγωνία της πληγής που αιµορραγεί ακατάπαυστα, στα συντρίµµια µιας παιδικής ηλικίας που κόπηκε πρώιµα. Πώς προχωράς όταν η ουλή έχει γίνει µέρος του εαυτού σου; Όταν η άνοιξη δε λέει να ακολουθήσει τον αέναο χειµώνα σου; Όταν το να ξεχάσεις δε φαίνεται και δε γίνεται να είναι επιλογή;

Το βιβλίο στο site των Εκδόσεων Πατάκη https://tinyurl.com/3d6enzxj

Συζητώντας με τη συγγραφέα Ελένη Κατσαμά για το βιβλίο https://tinyurl.com/2dhnr78j

ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ

Σκεπτικό βράβευσης:

Το βιβλίο της Άντρης Αντωνίου Φωτογραφίες σε μαύρο φόντο εστιάζει στον βαθιά τραυματισμένο ψυχισμό της δεκαεξάχρονης Αμαλίας, που στα οκτώ της χρόνια βίωσε τη σεξουαλική κακοποίηση από τον σύντροφο της μητέρας της. Σε μια κλειστοφοβική, μη γραμμική αφήγηση, η πληγωμένη έφηβη του σήμερα συναντά διαρκώς τον οκτάχρονο εαυτό της, ξαναζώντας τους εφιάλτες του παρελθόντος της. Δίπλα της κινούνται μια σειρά από ετερόκλητες φιγούρες∙ ανεπαρκείς γονείς, απόντες συνομήλικοι και ο μικρός Ορφέας, ο μόνος που φαίνεται να μπορεί να την ανασύρει από τα ζοφερά σκοτάδια του δικού της Άδη. Εκτός από το ιδιαίτερα ενδιαφέρον και τολμηρό θέμα του βιβλίου, που πιθανόν θα δώσει το έναυσμα για συζητήσεις μεταξύ εφήβων και ενηλίκων, στα πολύ θετικά στοιχεία του συμπεριλαμβάνεται η δύναμη μιας αποσπασματικής γραφής που προσπαθεί να διαχειριστεί το μετατραυματικό στρες, η δομή της αφήγησης, η υψηλή αισθητική του βιβλίου, καθώς και η εσωτερικότητα με την οποία παρουσιάζεται η τραγικότητα ενός βιασμού, που αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή και το κορμί.

Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας για εκδόσεις του έτους 2021

Κριτικές για το βιβλίο

Ελένη Κατσαμά, Συγγραφέας

“Η βραβευμένη συγγραφέας Άντρη Αντωνίου καταπιάνεται με ένα πολύ τολμηρό θέμα, τη σεξουαλική κακοποίηση προέφηβης, και το δουλεύει εξαίρετα, με το μοναδικό αφηγηματικό χάρισμα που διαθέτει. Με καταβυθίσεις και αναδύσεις στο είναι της ηρωίδας, με σκοτεινές και φωτεινές στιγμές, σκιές και ρωγμές, αναμνήσεις ζοφερές και προσπάθειες ανασύνταξης. Ένα αληθινό όσο και αρμονικό μυθιστόρημα”.

Σίσσυ Τσιφλίδου, Ο Αναγνώστης

“Εξαιρετικά δυνατή προσωπική ενίοτε και εξομολογητικού χαρακτήρα αφήγηση στο βιβλίο Φωτογραφίες σε ασπρόμαυρο φόντο της Άντρης Αντωνίου που μόλις κυκλοφόρησε. Ένας εσωτερικός μονόλογος, […], γεμάτος ένταση και γρήγορο ρυθμό, που φωτίζει όψεις του μετατραυματικού στρες οι οποίες ακολουθούν το σεξουαλικό τραύμα, σε κάποιες περιπτώσεις δια βίου, όπως ο φόβος, η φρίκη, ο θυμός και η συναισθηματική αποστασιοποίηση. Στα βιβλία για μεγαλύτερα παιδιά ο λόγος είναι καταγγελτικός ειδικά στις αφηγήσεις των παιδιών που ένιωσαν ότι ο άλλος γονιός, πέρα από τις όποιες αδυναμίες του, δεν έθεσε ως προτεραιότητα την ασφάλεια του παιδιού του και εκεί υπάρχει και ένα κενό αγάπης”.

Ολόκληρο το άρθρο εδώ https://tinyurl.com/pmje9exk

Μαρία Πυλιώτου, Συγγραφέας-Εκπαιδευτικός, Εφημερίδα Αλήθεια 10/7/21

Ανδρέας Κούνιος, Δημοσιογράφος, Εφημερίδα Αλήθεια 26/8/21

[…]Η Άντρη Αντωνίου γράφει μια σύγχρονη ιστορία και το κάνει με τρυφερότητα, με ευαισθησία, ακόμα και με ποιητικότητα η οποία αγγίζει, και ξεπερνά σε μερικά σημεία, τα όρια του λυρισμού. Το θέμα της κακοποίησης και, δευτερεόντως. του αλκοολισμού, χρειάζεται προσοχή, μα και εδώ η Άντρη Αντωνίου αποδεικνύει την πολυσύνθετη συγγραφική της γκάμα. Λογοτεχνικό , συναισθηματικό αλλά και αισθητικό ρεσιτάλ.[..] Δυνατό σαν γροθιά και, ταυτόχρονα, απαλό σαν χάδι.

Σχόλια αναγνωστών στο Goodreads:

https://www.goodreads.com/book/show/57565072

Αγγελίνα Παπαθανασίου-Θεματοφύλακες Λογοτεχνών

“Ένα βιβλίο που καθηλώνει. Μια ιστορία που ακολουθεί τον αναγνώστη για αρκετό χρονικό διάστημα μετά την ανάγνωσή της. Toυ υπενθυμίζει ότι εκεί έξω υπάρχουν πολλά παιδιά, έφηβοι σαν την Αμαλία, που παλεύουν με τους δαίμονές τους. Που ζουν μόνιμα σε ένα σκοτάδι, προσπαθώντας να βρουν μια χαραμάδα στην πετρωμένη τους ψυχή για να τρυπώσει λίγο φως. Αξίζει να το διαβάσετε”.

Ολόκληρο το άρθρο εδώ https://www.thematofylakes.gr/fwtografies-se-mayro-fonto/

Πέπη Νικολικοπούλου-Ελculture

“Η Άντρη Αντωνίου με αριστοτεχνικό τρόπο, προσεγγίζει ένα άκρως ευαίσθητο θέμα, εκείνο της σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης. Ο χρόνος με μια παραπλανητική ιδιότητα και τόλμη μας πηγαινοφέρνει στο παρελθόν και το παρόν και κυλάει σαν το νερό ανάμεσα σε λέξεις, σελίδες. Μπρος, πίσω, άλλοτε αργά και άλλοτε κοφτά και γρήγορα. Το γεγονός δεν μας αποκαλύπτεται από την αρχή και όταν γίνεται, οι λεπτομέρειες δεν έχουν πια καμία σημασία. Μόνο ανατριχιαστικά νοήματα, λέξεις που η αναπάντεχη ένωσή τους δημιουργεί συγκλονιστικές εικόνες τρόμου.[…]

Μας έχει οδηγήσει προσεκτικά εκεί που ήθελε, σε αυτό που ήθελε να υποψιαστούμε και η αποκάλυψή του δεν μας κάνει νικητές. Πρόκειται για ένα συγγραφικό της τέχνασμα για να τοποθετήσει πάνω του την αφήγησή της. Το γεγονός βαραίνει όσο το μέγεθος του τραύματος που έχει αφήσει. Και εκεί θα εστιάσει.[…]Ένα εξαιρετικό βιβλίο γραμμένο με ευαισθησία αλλά και στοργή”.

Περισσότερα εδώ.